لقب علامه به دانشمندان اسلامی اطلاق میشود که در چندین رشته علمی و معرفتی دارای دانش عمیق و گسترده هستند و تأثیر قابل توجهی در جامعه دارند. این عنوان به طور رسمی در حوزههای علمی استفاده نمیشود و تنها به گروه خاصی از دانشمندان با این ویژگیها اختصاص مییابد. به عبارت دیگر، علامه به فردی اطلاق میشود که در چندین رشته علمی، از جمله علوم دینی، فلسفه، عرفان، ادبیات و سایر حوزههای دانش، دارای دانش وسیع و عمیق است. صاحب نظر و اندیشمند است؛ به این معنا که علاوه بر دانش، توانایی اظهارنظر در مورد مسائل مختلف را دارد و دیدگاههای نوآورانه و خلاقانهای ارائه میدهد. تأثیرگذار است؛ به گونهای که آثار و اندیشههای او در جامعه و میان دیگر دانشمندان و علاقهمندان به علوم مختلف مورد توجه و تأثیر قرار گرفته است. بنابراین، لقب علامه عنوانی افتخاری است که به افرادی اعطا میشود که در یک یا چند رشته علمی به سطح بالایی از دانش و تأثیرگذاری دست یافتهاند.
علامه
لغت نامه دهخدا
علامه. [ ع َل ْ لا م َ ] ( اِخ ) تقی الدین راصد محمد ( متوفی در سال 993 هَ. ق. ). او راست: الطرق السنیة فی الاَّلات الروحانیة. ( کشف الظنون ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
( صفت ) نیک دانا بسیار دانشمند.
حسن بن یوسف
ویکی واژه
جمله سازی با علامه
بیبضاعت دختری، علامه عهد جدید داشت بر وصل جوان سرو بالایی امید
کشف دانش، گر کند علامه اش؛ از حرم بر آستان آید همی
چون عشق به شاگردان، تعلیم جنون گوید در حلقه نادانان، علامه نمیگنجد