لغت نامه دهخدا
سنگ نوشته. [ س َ ن ِ وِ ت َ / ت ِ ] ( اِ مرکب ) رجوع به سنگ نبشته شود.
سنگ نوشته. [ س َ ن ِ وِ ت َ / ت ِ ] ( اِ مرکب ) رجوع به سنگ نبشته شود.
(سَ. نِ وِ تِ ) (اِمر. ) سنگی که بر روی آن نوشته ای را کنده باشند، کتیبة سنگی.
۱. کلماتی که بر روی سنگ کنده باشند، نوشته بر روی سنگ.
۲. کتیبۀ سنگی.
سنگنوشته
سنگی که بر روی آن نوشتهای را کنده باشند، کتیبه سنگی.
💡 علیرغم این ادعا که این بنا در دوره ساسانی یک آتشکده بوده، اما در کاوشهای انجام شده هیچ نوع بقایای معماری یا سفال دورهٔ ساسانی در اسپی مزگت یافت نشدهاست. سنگ نوشتههای بنا آن را وابسته به سدهٔ چهارم و آغاز سدهٔ پنجم هجری معرفی میکند و سفالهای یافت شده همگی وابسته به سدهٔ هشتم هجری (دوره ایلخانی) هستند.
💡 تاریخ اتمام بنای شهر طبق سنگ نوشته سردر بازار تاریخی و جلوی مدرسه سپهداری که هردو از میان رفتهاند مصراع دوم شعر زیر است که به حساب جمل برابر با ۱۲۳۱ قمری (۱۸۰۸ میلادی) میباشد:
💡 قدیمی ترین نوشتهای که تاکنون دربارهٔ داستان طوفان به دست آمده، سنگ نوشتههایی است که از سومریان و بابلیان باستان یافت شده است. این سنگ نوشتهها در سه هزار سال پیش از میلاد مسیح نوشته شدهاند، به همین دلیل سومریان و بابلیان پیشتر از دیگر ملتها، داستان طوفان را نگاشتهاند. قهرمان طوفان در سنگ نبشتههای سومری، به نام زیوسودرا است.
💡 آی خانم مرکز فرهنگ یونانی در آستانه هند بود و آگاهی متقابل قوی بین دو منطقه وجود داشت. چند سال پس از تأسیس این شهر، حدود سال ۲۵۸ قبل از میلاد، آشوکا امپراتور هند در حال حک سنگ نوشتهای به زبان یونانی و آرامی بود که خطاب به یونانیان منطقه شده بود
💡 اسدآباد در تاریخ از موقعیت ویژه ای برخوردار بوده چرا که از کتیبهها و سنگ نوشتههایی کهاز دوران مختلف در این شهرستان دیده میشود میتوان از اهمیت اسدآباد مطلع شد.