سروناز

سرو ناز، درختی بلند و زینتی است که در طبیعت به زیبایی هر چه تمام‌تر خود را نمایان می‌سازد. این درخت با قامت راست و کشیده‌اش، نماد زیبایی و شکوه در دنیای گیاهان به شمار می‌آید. سرو نورسته، همچون معشوقی خوش قد و قامتی در میان سایر درختان ایستاده و با برگ‌های سرسبز و شادابش، جلوه‌ای خاص به محیط اطراف می‌بخشد. این درخت، نه تنها از لحاظ ظاهری، بلکه از منظر فرهنگی و هنری نیز اهمیت ویژه‌ای دارد. در ادبیات فارسی، سرو به عنوان نمادی از عشق و زیبایی به تصویر کشیده شده است و شاعران بزرگ، همواره از آن به عنوان معشوقی دلربا یاد کرده‌اند. به همین دلیل، سرو ناز نه تنها به لحاظ طبیعی جذاب است، بلکه در دل مردم و فرهنگ ایرانی نیز جایگاه ویژه‌ای دارد. درختانی که با زیبایی و شکوه خود، همواره در یاد و خاطره‌ها باقی می‌مانند و به عنوان نمادی از عشق و زیبایی در روح و جان انسان‌ها نفوذ می‌کنند.

لغت نامه دهخدا

سرو ناز. [ س َرْ وِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) سرو نورسته را گویند، چه ناز بمعنی نورسته هم آمده است. ( برهان ). || سروی را نیز گویند که شاخهای آن به هر طرف مایل باشد، برخلاف سرو آزاد. ( برهان ) ( آنندراج ). این جور در باغها کاشته میشود و به نام سرو کاشی یا سرو شیرازی خوانده میشود. ( جنگل شناسی ساعی ج 2 ص 250 ). رجوع به سرو شود. || نام نوایی است از موسیقی. ( برهان ).

فرهنگ فارسی

سرو نو رسته را گویند چه ناز بمعنی نو رسته هم آمده است ٠ یا سروی را نیز گویند که شاخهای آن بر طرف مایل باشد بر خلاف سرو آزاد ٠

فرهنگ اسم ها

اسم: سرو ناز (دختر) (فارسی) (طبیعت، هنری) (تلفظ: sarv nāz) (فارسی: سَروناز) (انگلیسی: sarv-naz)
معنی: درختی بلند و زینتی، معشوق خوش قد و قامت، سرو نورسته، سروی که شاخه های آن به هر طرف مایل باشد، ( در موسیقی ایرانی ) نام نوایی

ویکی واژه

از اسامی زنانه فارسی مترادف سلب‌ناز که در اینجا سلب همان درخت سرو آزاد است.

جمله سازی با سروناز

فدای ناز تو ایسرو نازنینان اند که خوش تر از تو درین باغ سروناز نرست
ای سروناز رونق بستان ما توئی ای نور دیده شمع شبستان ما توئی