سختی آب به میزان مواد معدنی حل‌شده، به ویژه کلسیم و منیزیم در آب اشاره دارد. آب سخت معمولاً حاوی غلظت بالای این یون‌هاست که می‌تواند بر کیفیت آب و استفاده‌های خانگی تأثیر بگذارد.
این ویژگی به دو نوع تقسیم می‌شود: سختی موقت و دائم. نوع موقت به دلیل وجود بی‌کربنات‌هاست که با جوشاندن آب کاهش می‌یابد، در حالی که نوع دائم به دلیل وجود سولفات‌ها و کلریدهاست و با جوشاندن کاهش نمی‌یابد.
آب سخت می‌تواند باعث ایجاد رسوب در لوله‌ها، وسایل خانگی و کتری‌ها شود و همچنین بر کارایی مواد شوینده تأثیر منفی بگذارد. برای کاهش این مشکل، از روش‌هایی مانند نرم‌سازی آب با استفاده از رزین‌های تبادل یونی یا سیستم‌های اسمز معکوس استفاده می‌شود. در نهایت، شناخت این ویژگی برای بهبود کیفیت آب مصرفی و حفظ تجهیزات اهمیت دارد.
