دوایر

دوایر. [ دَ ی ِ ] ( ع اِ ) ج ِ دایره. دایره ها. ( ناظم الاطباء ). رجوع به دوایر و دایره شود.

(دَ یِ ) [ ع. دوائر ] (اِ. ) جِ دایره.

= دایره

جمع دایره
( اسم ) جمع دایره دو آتش. ( صفت ) ۱ - هر چیز که دو بار روی آتش گرم و پخته شود. ۲ - آنچه که دو بار تقطیر شده باشد. ۳ - لب معشوق ( بسبب سرخی و گرمی ).

دوائر
جِ دایره.

💡 نقطه ای زین دوایر پر کار نیست بیرون ز دور این پرگار

💡 در ایران «فال‌گیری با عوامل و وسایل متعددی انجام می‌شد، از جمله ستارگان، کتاب، تاس (در رمل)، جداول و دوایر (در جفر)، استخوان شانۀ گوسفند (کتف)، کف دست آدمی (کف‌بینی)، گیاهان، جانوران و نخود»

💡 مشو دلتنگ ازین نیلی دوایر چه داند کس که چون خواهد شد آخر

💡 و هواها جمله بر دوقسم است: یکی هوای لذت و شهوت و دیگر هوای جاه و ریاست.آن که متابع هوای لذتی باشد اندر خرابات بود، و خلق از فتنهٔ وی ایمن بوند؛ اما آن که متابع هوای جاه و ریاست بود اندر صوامع و دوایر بود و فتنهٔ خلق باشد؛ که خود از راه افتاده باشد و خلق را نیز به ضلالت برده. فَنَعوذُ باللّهِ مِنْ مُتابَعَةِ الهوی.

💡 پر از دوایر و اشکال باد خاک درت ز نقش بوسهٔ حکام و سجدهٔ عمّال

💡 از خواص ظاهری چوب راش درون نامشخص و به رنگ کرم مایل به قرمز است. دوایر سالیانه فشرده و در نتیجه در مقاطع طولی دارای خطوط کم و بیش مشخص ناشی از آن است. از بارزترین خصوصیات شاید بتوان به پره‌های چوبی در مقاطع طولی اشاره کرده که در مقطع شعاعی به پرمگس و در مقطع مماسی به دوک معروفند و این پره‌ها به صورت لکه‌های قرمز دیده می‌شود.