آمپلی فایر
ویکی واژه
(برق): دستگاهی الکترونیکی که همراه با بلندگو و میکروفون بکار میرود و سبب تقویت صدای سخنران یا گوینده میشود.
دستگاهی پرتابل برای تقویت صدا، جهت اماکن بزرگ مانند سالن، تئاتر یا فضای باز.
(مهندسی): مجموعه قطعات یا مدار الکترونیکی برای تقویت جریان (آمپر) و یا ولتاژ. تقویتکننده، فزونساز.
جمله سازی با آمپلی فایر
در قرن بیستم به هنر و به معماری آکوستیک به عنوان علم نگریسته شد و مؤلفههای آکوستیکی بیشتری شناخته شد تا بتوان در اساس آنها کیفیت صدا را در سالنها افزایش داد. در زمینهٔ کنترل نویز و هام موفقیتهای زیادی حاصل شد و الکترو آکوستیک به کلی متحول گشت. میکروفونها و اسپیکرها، آمپلی فایرها و میکسرهای صدا در مقیاس وسیعی پیشرفت کردند و کاربردی شدند. در همین قرن تکنیکهای میکروفونگذاری و اسپیکرگذاری ابداع شدند تا نقاط ضعف آکوستیکی سالنها پوشانده شوند.
صدای تولید شدهٔ مونو به وسیله یک اسپیکر داخلی کوچک (۴ سانتیمتری) و قابلیت کنترل صدا و آمپلی فایر داخلی تولید میشد. خروجی استریو نیز توسط یک خروجی ۳٫۵ میلیمتری هدفون قابل دسترسی بود.
