واژه ابنیه جمع کلمه بنا است و به معنای ساختمانها، سازه‌ها یا بناهای ساخته شده می‌باشد. در زمینه معماری، ابنیه به طراحی و ساخت ساختمانها و سازه‌های مختلف اشاره دارد. معماران و مهندسان به طراحی ابنیه با توجه به نیازهای کاربری و زیبایی‌شناسی می‌پردازند. در تاریخ، ابنیه می‌تواند به بناهای تاریخی و آثار باستانی اشاره کند که نشان‌دهنده فرهنگ و تاریخ یک ملت هستند.
ابنیه
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
( اسم ) جمع: بنائ. ۱ - ساخته ها ساختمانها بناها. ۲ - پایه ها بنیانها اصلها قواعد. ۳ - صیغه ها بنیانها اصلها تاریخی. بناهای عتیق ساختمانهای تاریخی.
جملاتی از کلمه ابنیه
بنا به گزارش سازمان میراث فرهنگی کشور تعداد ۵۶ اثر و ابنیه تاریخی در این شهرستان به ثبت رسیده‌است که تعدادی از آثار مربوط به دوره‌های قبل از اسلام و تعدادی نیز مربوط به دوره‌های بعد از اسلام در این شهرستان احداث شده‌است.
حدود ۲۰۰ نفر از کارگران ابنیه فنی راه‌آهن ناحیه شمال مازندران با اجتماع مقابل اداره کل راه‌آهن خواستار اجرای طرح تجمیع و قرارگیری کارگران این ناحیه ریلی در طرح تجمیع شدند.
واژهٔ اردبیل واژه‌ای اوستایی است که از دو کلمه آرتا (مقدس) و ویل (شهر) به معنی شهر مقدس ترکیب شده‌است. وسعت این شهرستان ۳۸۱۰ کیلومتر مربّع است و چهرهٔ عمومی شهرستان اردبیل متأثّر از ارتفاعات کوهستان‌های سبلان، تالش و بزغوش است که این عوامل طبیعی سبب محصور شدن آن شده‌اند. اردبیل از مناطق با اهمیت ایران به‌شمار می‌آید و دارای آثار و ابنیه تاریخی و جاذبه‌های طبیعی بسیار زیادی است.
