اجحاف

اجحاف به زیان افزون بر توان بر حسب معمول گفته می شود. از احکام اجحاف با ویژگی های آن در باب‌های طهارت، صلات، حج و تجارت  سخن گفته شده است. همچنین به معنای غرض، غرض ورزی، خسارت و ضرر، تبعيض، تعصب، قضاوت تبعيض آميز، تبعيض کردن، پيش داوري است.

  • چه باشد جرم ما اجحاف بگذار جنایت بازگو ز انصاف مگذر
  • توصیف وی، از حد بری از فرط تسامح تحسین وی افزون کنی از غایت اجحاف
  • نباشد گر چنین با خلقت انصاف شده اندر حقوق جمله اجحاف

لغت نامه دهخدا

اجحاف. [ اِ ] ( ع مص ) کار بر کسی تنگ گرفتن. کار بر کسی تنگ فراگرفتن. ( تاج المصادر ). تکلیف بمالایطاق. استیصال. اجتراف. ایذاء. اضرار. گزند کردن. || همه چیز را گرفتن. || بردن. ( منتهی الارب ). || اجحفت به الفاقة؛ محتاج گردانید او را حاجت و مضرّت رسانید. ( منتهی الارب ). || نزدیک شدن. ( منتهی الارب ). با کسی نزدیکی نمودن. || نقصان کردن. غایت نقصان کردن.

فرهنگ معین

( اِ ) [ ع. ] (مص م. ) ۱ - ستم کردن، تعدی کردن. ۲ - کار بر کسی تنگ گرفتن.

فرهنگ عمید

ستم کردن، تعدی و زیاده روی کردن، از حد اعتدال تجاوز کردن.

فرهنگ فارسی

ستم کردن، تعدی وزیاده روی کردن، ازحداعتدال تجاوزکردن، کاربرکسی تنگ گرفتن
( مصدر ) ۱ - کار بر کسی تنگ گرفتن. ۲ - گزند کردن. ۳ - همه چیز را بردن. ۴ - نزدیک شدن. ۵ - با کسی نزدیکی کردن. ۶ - نقصان کردن.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اجحاف به زیان افزون بر توان بر حسب معمول گفته می شود. از احکام اجحاف با ویژگی های آن در باب‏های طهارت، صلات، حج و تجارت سخن گفته شده است.
از بررسی موارد کاربرد اجحاف در فقه به دست می‏آید که موارد کاربرد آن، «اموال» می باشد.
مراد از اجحاف در فقه
همچنین به دست می آید که مراد از آن، زیان غیر قابل تحمل بر حسب عادت و رسیدن به حدّ حرج است.
تهیه ساتر و آب برای نماز در حد اجحاف
کسی که برای نماز، ساتر یا برای وضو و غسل، آب در اختیار ندارد، تهیه آن‏ها چنانچه موجب اجحاف به وی گردد، واجب نیست.
تهیه اسباب حجّ در حد اجحاف
...

ویکی واژه

ستم کردن، تعدی کردن.
کار بر کسی تنگ گرفتن.

جملاتی از کلمه اجحاف

بزعم جرعه نوشان صفابخش نماند اندر صراحی درد اجحاف
اکنون اگر کسی وصیت کند بر سبیل استحباب و طلب فضیلت چنان باید که درویشان را کند نه توانگران را، و بر ثلث نیفزاید که رب العالمین گفت: بِالْمَعْرُوفِ معروف آنست که وصیت هموار و با انصاف بود، و اجحاف نیارد در میراث وارث.
ظلم و اجحاف و ستم یافت رواج عدل و انصاف و کرم شد نابود
شکست ایران در جنگ‌های اول با روسیه (۱۲۳۰ مطابق با ۱۸۱۵ میلادی) منجر به از دست دادن برخی نواحی شمالی ایران شد که بدرفتاری شدید قوای روس با اهالی این منطقه را در پی داشت. به طوری که در اثر درخواست‌های کمک مکررّ مردم ایران را نیز دچار حسّ خشم و انتقام جویی عمیقی کرد. «اجحافات و رفتار بی‌رویه مأمورین دولت روس که باعث تنفر مردم در ایالات متصرفه گردیده و از همان سال ۱۲۳۰ سکنه این نواحی را تکان داد و بالاخره در سال ۱۲۴۱ مبدل به یک شورش و هیجان عمومی گردید.»
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم