بار

بار. ( اِ ) پشته قماش و خروار و آنچه بر پشت توان برداشت. ( برهان ). پشتواره است و آن پشته ها باشد کوچک از هیزم و علف و غیره که بر پشت بندند. کاره. ( برهان: کاره ).حمل و بسته و هر چیز که برای حمل کردن فراهم کنند. ( ناظم الاطباء ). چیزی که بر سر و پشت و مرکب بردارند.( رشیدی ). مجموعه دو لنگه یعنی دو عدل که بر ستور حمل کنند. باری که بر سر و پشت و مانند آن گذارند و با لفظ کشیدن و برداشتن و برتافتن و گرفتن مستعمل است. ( آنندراج ). پشته خروار. ( غیاث ). باری که به پشت وغیره بردارند. بسته قماش. ( سروری ). بمعنی حمل یعنی محمول انسان یا حیوان. ( شعوری ج 1 ورق 160 ). آنچه بر پشت ستور یا آدمی نهند بردن را. حَمْل. ( ترجمان القرآن ). بُنه