آنچت

کلمه «آنچت» مخفف عبارت «آنچه ترا» است و بیشتر در فضای شاعرانه یا ادبی کاربرد دارد. این واژه به شکلی فشرده تلاش می‌کند مفهوم بیان احساسات، اندیشه‌ها یا تصاویر درونی شاعر را به صورت مختصر منتقل کند. «آنچه ترا» به معنای آنچه که درون فرد را لمس کرده یا تحت تأثیر قرار داده، است و این کلمه به خودی خود بار احساسی و شاعرانه دارد.

در کاربرد عملی، «آنچت» معمولا برای اشاره به تجربه‌های درونی، افکار یا عواطفی به کار می‌رود که شاعر یا نویسنده قصد دارد بدون توضیح مفصل و مستقیم، منتقل کند. این مختصرسازی زبانی باعث می‌شود خواننده به صورت شهودی با حس یا تصویر بیان‌شده ارتباط برقرار کند.

به طور کلی، «آنچت» نمونه‌ای از بازی با زبان در حوزه ادبیات است که هم فشرده و هم شاعرانه بودن متن را حفظ می‌کند. این واژه به نویسنده یا شاعر امکان می‌دهد تا با کمترین واژه، بیشترین بار معنایی و احساسی را منتقل کند، و خواننده را به تفسیر و تأمل دعوت می‌کند.

لغت نامه دهخدا

( آنچت ) آنچت. [ چ ِ ] ( ضمیر + حرف ربط + ضمیر ) مخفف آنچه ترا:
بدو گفت زال ای پسر هوش دار
هر آنچت بگویم ز من گوش دار.فردوسی.

فرهنگ معین

( آنچت ) (چِ ) (اِ اشاره مر + ضم. ) مخفف آن چه تو را.

فرهنگ عمید

( آنچت ) آنچه تو را: بدو گفت زال ای پسر هوش دار/ هرآنچت بگویم ز من گوش دار (فردوسی۲: ۲۴۵ ).

ویکی واژه

(شاعرانه): مخفف آنچه‌ات، آنچه تو را؛ آنچه تو را، آنچه به تو..../ هر آنچت بگویم ز من گوش‌دار. «فردوسی»
اشاره مر +

جمله سازی با آنچت

به کس مپسند آنچت نیست درخور مسلمانی همین است ای برادر
جهان را سر به سر در خویش می‌بین هر آنچت کاخر آید پیش می‌بین
مزن دم در آنچت گزیرست ازان که حمل افتد این شیوه بر بیهشی
چو حق با مصطفی اسرار گفتست نگه میدار آنچت یار گفتست
که هست و نیست یکسر بر گذار است هر آنچت نیست آنرا هست پندار