بار همراه به وسایلی گفته می‌شود که مسافر در طول پرواز با خود حمل می‌کند و معمولاً در کابین هواپیما نگهداری می‌شود. این نوع بار برخلاف بار تحویلی، نیازی به تحویل به خدمه بار ندارد و معمولاً شامل کیف دستی، لپ‌تاپ، کیف زنانه یا سایر اشیای کوچک ضروری است. هدف اصلی بار همراه، دسترسی آسان مسافر به وسایل شخصی در طول سفر است.
بار همراه دارای محدودیت‌های وزنی و حجمی است که توسط شرکت هواپیمایی تعیین می‌شود. این محدودیت‌ها معمولاً به اندازه‌ای است که مسافر بتواند آن را به راحتی در محفظه بالای صندلی یا زیر صندلی جلویی جای دهد. رعایت این مقررات ضروری است تا ایمنی پرواز حفظ شود و فضای کافی برای سایر مسافران فراهم گردد.
در حمل و نقل هوایی، بار همراه به عنوان بخشی از خدمات مسافر شناخته می‌شود و معمولاً هزینه اضافی برای آن دریافت نمی‌شود، مگر در شرایط خاص. این نوع بار امکان حمل وسایل ضروری مثل مدارک، دارو یا تجهیزات الکترونیکی را فراهم می‌کند و تجربه سفر را برای مسافر راحت‌تر و امن‌تر می‌سازد. اهمیت آن در کاهش زمان انتظار در فرودگاه و مدیریت آسان وسایل شخصی نیز مشهود است.