ذکر به معنای یادآوری و نام بردن از چیزی است. این عمل می‌تواند به شکل بیان و گفتن کلمات مختلف نیز باشد. در واقع، ذکر نه تنها اشاره به یادآوری دارد، بلکه شامل تسبیح، تهلیل و دیگر اشکال بیان مذهبی نیز می‌شود. هنگامی که کسی ذکر می‌کند، در حقیقت در حال ارتباط با خداوند و یادآوری نعمت‌ها و ویژگی‌های اوست. این کار می‌تواند به آرامش روح کمک کند و انسان را به تفکر عمیق‌تری درباره معنای زندگی و وجودش ترغیب کند. به این ترتیب، ذکر کردن می‌تواند به عنوان یک عمل روحانی و معنوی با اهمیت در زندگی روزمره مورد توجه قرار گیرد.
ذکر کردن
لغت نامه دهخدا
خورشید رخ ترا کند ذکر
هر ذرّه اگر شود زبانی.عطار. || گفتن ذکر.تسبیح. تهلیل:
خوردن برای زیستن و ذکر کردن است
تو معتقد که زیستن از بهر خوردن است.سعدی.
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱ - یاد کردن نام بردن. ۲ - بیان کردن. ۳ - تسبیح گفتن تهلیل ذکر گفتن.
جملاتی از کلمه ذکر کردن
خوردن برای زیستن و ذکر کردن است تو معتقد که زیستن از بهرِ خوردن است
چو دلت با زبان نشد هم عهد زشت باشد به ذکر کردن جهد