بیشرف

بیشرف به فردی اطلاق می‌شود که از نظر اخلاقی و انسانی در سطح پایینی قرار دارد و رفتارهای ناپسند و غیرقابل قبول از خود نشان می‌دهد. این واژه به کسانی نسبت داده می‌شود که بی‌آبرو، بی‌هویت و بی‌عزت هستند و به نوعی شرافت انسانی را زیر پا می‌گذارند.

این اصطلاح همچنین می‌تواند به کسانی اشاره کند که در موقعیت‌های مختلف به نفع خود از دیگران سوءاستفاده می‌کنند و هیچ توجهی به عواقب کارهای خود ندارند. رفتارهای رذل و ناپسند این افراد باعث می‌شود که دیگران از آن‌ها دوری کنند و به آن‌ها اعتماد نکنند.

در واقع، افراد بیشرف به خاطر رفتارهای ناپسند خود، نه تنها اعتبار خود را از دست می‌دهند، بلکه در نظر جامعه نیز به عنوان افرادی نانجیب و پست شناخته می‌شوند. این مفهوم در فرهنگ‌های مختلف به عنوان یک توهین جدی محسوب می‌شود و نشان‌دهنده نارضایتی و انزجار از رفتارهای غیرانسانی است.

لغت نامه دهخدا

بی شرف. [ ش َ رَ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + شرف ) بی حرمت. بی آبرو. بی عرض. بی ناموس. ( ناظم الاطباء ). فرومایه. مایه ننگ و عار. رجوع به شرف و ترکیبات آن شود.

فرهنگ معین

(شَ رَ ) [ فا - ع. ] (ص مر. ) ۱ - بی - آبرو، بی عزت. ۲ - بی ناموس.

فرهنگ عمید

۱. بی عزت.
۲. بی آبرو.
۳. بی ناموس.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - بی آبرو بی عزت. ۲ - بیعرض بی ناموس.

جمله سازی با بیشرف

بگفت این رؤسا آن گروه بیشرفند که هر یکیشان اصل جذام و تخم وباست
گر بخواهی که آبروی تو را این خبیثان بیشرف نبرند