بخشودگی به معنای چشم‌پوشی کردن از خطا، اشتباه یا تخلف کسی است. این مفهوم معمولاً با عفو و گذشت همراه است و نشان‌دهنده تمایل فرد یا جامعه برای عدم مجازات یا برخورد سخت با کسی است که خطا کرده است. بخشودگی می‌تواند در زمینه‌های مختلف اجتماعی، اخلاقی و دینی کاربرد داشته باشد.
از دیدگاه اخلاقی، بخشودگی نشانه بزرگواری و مهربانی است. کسی که بخشش می‌کند، نه تنها طرف مقابل را از بار گناه یا خطا رها می‌کند، بلکه خود را از خشم، کینه یا تنش روحی آزاد می‌سازد. این عمل باعث آرامش روانی و بهبود روابط انسانی می‌شود.
در جوامع، بخشودگی می‌تواند به تقویت همبستگی و کاهش تنش‌های اجتماعی کمک کند. در متون دینی، این عمل از ارزش‌های مهم به شمار می‌آید و عفو و رحمت الهی نمونه بارز آن است. افراد تشویق می‌شوند که با بخشش دیگران، رفتار مشابهی از جامعه و اطرافیان خود دریافت کنند.