زن جلب

فرهنگ معین

(زَ جَ لَ ) [ فا - ع. ] (اِ. ص. ) ویژگی مردی که زنش بدکاره است.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه زنش فاسد و نابکار است.

ویکی واژه

ویژگی مردی که زنش بدکاره‌

جمله سازی با زن جلب

آن یکی در فکر دشمن روز و شب تا چه آید بر من از آن زن جلب
گفتم ای زن جلب چه معجونی از چه ترکیب و خلط محفوفی
بختم اقبال نیاورد و نشد جاری از آن که مرا بخت یکی دشمنک زن جلب است
زین فزون گر طلب کنی چه بود روسبی خواهری و زن جلبی
چه کنم زن جلب که یک باری پدرت گر ز دین فلان بوده‌ست