جنگ دوازده رخ یکی از نبردهای مشهور در داستانهای حماسی ایران است که میان ایرانیان و تورانیان رخ داده است. نام این جنگ به دلیل روش خاص نبرد است که در آن دوازده جنگجوی هر طرف به مصاف دوازده جنگجوی دیگر میرفتند. این روش برای محدود کردن گستردگی جنگ و کاهش تلفات به کار گرفته شد و نشاندهنده هوشمندی فرماندهان در میدان نبرد بود.
در جریان جنگ دوازده رخ، گودرز فرمانده سپاه ایران و پیران فرمانده سپاه توران این طرح را اجرا کردند تا مواجههای مستقیم میان دوازده جنگجوی هر طرف صورت گیرد. نتیجه نبرد به نفع ایرانیان رقم خورد و تمامی دوازده جنگجوی توران توسط دوازده جنگجوی ایران کشته شدند. همچنین در این جنگ، شخصیتهایی مانند پیران ویسه کشته شدند که اهمیت نبرد را در روایتهای حماسی افزایش داد.
جنگ دوازده رخ علاوه بر بعد نظامی، اهمیت فرهنگی و ادبی دارد و نمونهای از دلاوری، استراتژی و شجاعت در منابع حماسی ایران است. این نبرد نشاندهنده نظم، مهارت فرماندهان و ارزشهای اخلاقی و شجاعتی پهلوانان است. داستان آن همچنان در ادبیات فارسی به عنوان الگویی از شجاعت و تدبیر نظامی بازگو میشود و به تثبیت جایگاه قهرمانان ایرانی در ذهن مخاطب کمک کرده است.