تبلیغات سیاسی، جوسازی یا پروپاگاندا به نوعی ارتباط اطلاق می‌شود که عمدتاً با هدف تأثیرگذاری بر مخاطب و متقاعد کردن او برای پیشبرد یک برنامه خاص به کار می‌رود. این نوع ارتباط ممکن است عینی نباشد و به صورت انتخابی حقایقی را ارائه دهد که به تشویق یک برداشت یا ترکیب خاص کمک کند. همچنین، ممکن است به گونه‌ای طراحی شود که به جای ایجاد پاسخ منطقی، واکنش‌های احساسی را تحریک کند. بر اساس آمار منتشر شده توسط موسسه گالوپ در سال ۲۰۱۲، بسیاری از کشورهای دیکتاتوری در حال توسعه تلاش کرده‌اند تا فضایی از پروپاگاندا را در سطح ملی و حتی فراملی ایجاد کنند. این کشورها برای بسیج افکار عمومی و تأثیرگذاری بر مردم و اقوام داخلی خود، از رسانه‌های ملی انحصاری برای بازتاب اخبار حوادث غیرمترقبه، پخش برنامه‌های تلویزیونی مرتبط با ایدئولوژی غالب و ترغیب مردم، به ویژه افرادی که از عملکردهای حاکمیت ناراضی هستند یا از نظر آگاهی و تحصیلات در سطح پایینی قرار دارند، استفاده می‌کنند تا آنها را به انتخاب سیاسیون، از جمله رئیس‌جمهور و نمایندگان پارلمان، تشویق کنند.
