باد گرفته

اصطلاح «باد گرفته» برای توصیف شخصی به کار می‌رود که دچار تکبر و غرور شده است. این فرد خود را برتر از دیگران می‌داند و رفتارهایش اغلب نشان‌دهنده خودپسندی و خودبزرگ‌بینی است. واژه تصویری از کسی ارائه می‌دهد که غرور در وجودش نفوذ کرده و به سختی آماده پذیرش نظر دیگران است.

فرد باد گرفته معمولاً تمایل دارد نظرات و تصمیمات خود را بر دیگران تحمیل کند و کمتر به دیدگاه دیگران توجه دارد. این ویژگی باعث می‌شود روابط اجتماعی او با دیگران تحت تاثیر قرار گیرد و ممکن است باعث طرد یا تنش در محیط‌های کاری و خانوادگی شود. رفتار او غالباً با خودبینی و نمایش قدرت همراه است.

استفاده از اصطلاح «باد گرفته» در گفتار روزمره یا ادبیات نقدی نشان‌دهنده نارضایتی از تکبر و خودبینی فرد است. این واژه هشداردهنده است و معمولاً توصیه‌ای ضمنی برای فروتنی و خودآگاهی محسوب می‌شود. به این ترتیب، «باد گرفته» نه تنها توصیف ویژگی شخصی، بلکه بیان اثر منفی غرور بر روابط اجتماعی نیز هست.

لغت نامه دهخدا

بادگرفته. [ گ ِ رِ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) متکبر. مغرور: وی از خشم برآشفت [ قاید ] و مردکی پرمنش و ژاژخای و بادگرفته بود. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 337 ).

فرهنگ معین

(گِ رِ تِ ) (ص مر. )متکبر، مغرور.

فرهنگ فارسی

مغرور متکبر

ویکی واژه

متکبر، مغرور.

جمله سازی با باد گرفته

وی در خشم شد، و مردکی پرمنش‌ و ژاژخای‌ و باد گرفته‌ بود، سخنهای بلند گفتن گرفت. من دست بر دست زدم که نشان آن بود و مردمان کجات‌ انبوه درآمدند و پاره پاره کردند او را. و خوارزمشاه آنگاه خبر یافت که بانگ غوغا از شهر برآمد. که در پای وی رسن کرده بودند و میکشیدند. و نائب برید را بخواندم و سیم و جامه دادم تا بدان نسخت که خوانده‌ای، انها کرد. خوارزمشاه مرا بخواند، گفت: این چیست، ای احمد، که رفت؟