اثاثه به معنای تجمع و انباشت موی، گیاه و شاخه‌های درختان است. این واژه در زبان عربی به عنوان یک اصطلاح خاص به کار می‌رود و در منابع لغوی به آن اشاره شده است. همچنین، در معنای دیگر، اثاثه به عنوان واحدی از اثاث منزل نیز شناخته می‌شود که به چیزهای مورد استفاده در خانه اشاره دارد. علاوه بر این، اثاثه همچنین نام یکی از شخصیت‌های عربی است که پدر مسطح صحابی را نیز شامل می‌شود. این واژه در فرهنگ عربی به تنوع معانی خود شناخته می‌شود و به نوعی به ارتقاء فهم ما از زبان و تاریخ عرب مرتبط است.
اثاثه
لغت نامه دهخدا
اثاثه. [ اَ ث َ ] ( ع اِ ) واحد اثاث. ( منتهی الارب ).
اثاثه. [ اُ/اَ ث َ ] ( اِخ ) نامی از نامهای عرب از آن جمله نام پدر مسطح صحابی. ( منتهی الارب ).
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
واحد اثاث به معنی کالا ومتاع و مال
بانبوه شدن موی و نبات و شاخ و برگ
جمله سازی با اثاثه
هم به پاس اثاثهٔ خانه بایدت ماند، پُر مزن چانه
چون ز تو نور فرهی، دید و نشانه ی بهی؛ رفت و اثاثه ی شهی، ریخت ز طوس تا هری