شلمغانیه
دانشنامه آزاد فارسی
دانشنامه اسلامی
با ظهور مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) حقیقی در امت اسلامی، موجودیت نایبان آن حضرت نیز به وقوع پیوست. این عده از اصحاب خاص اهل بیت (علیهم السلام) بودند که علاوه بر مقامات بلند ایمان خالص و تقوا کامل از رازداران اسرار اهل بیت (علیهم السلام) محسوب می شدند. یکی از این بزرگواران حسین بن روح نوبختی رحمه الله است.
حسین بن روح نوبختی
ابوالقاسم حسین بن روح بن ابی بحر، یکی از بزرگان خاندان نوبختی و از سران شیعه است. او بعد از محمد بن عثمان بن سعید رسماً به مقام سفارت و نیابت خاص حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) رسید. وی در زمان حیات محمد بن عثمان نیز امور نیابت را انجام می داده و مدت ها بر این امر بود. اولین نامه ای که ایشان در امر نیابت صادر می کند در سال ۳۰۵ ه.ق ثبت شده و تا سال ۳۲۶ ه.ق که رحلت نمود سفارت و نیابت خاص وی استمرار داشته است. در دوره او شلمغانی گمراه شد و حسین بن روح بود که مردم را از ضلالت او آگاه نمود.
ابن ابی العذاقر
ابوجعفر محمد بن علی شلمغانی معروف به ابن ابی العزاقر از شلمغان یکی از روستاهای واسط برخاست. ابتدا نزد شیعه معتبر و مقامی بلند داشت. گفته شده که وی نزد شیخ ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی نیز جایگاه خاصی داشته است. او در واقع واسطه بین مردم و حسین بن روح بود. حوائج شیعیان را مکتوب می نمود و آنها را به نوبختی می رساند. اما ابوعلی بن همام از یاران حسین بن روح می گوید: شلمغانی فقط یکی از فقیهان بوده و رابط بین مردم و حسین بن روح نبوده و حسین بن روح به او این مناصب را نسپرده و نمی سپرد. در ایامی که هنوز به غلو کشیده نشده بود، مورد اطمینان بوده و به همین دلیل، اصحاب از او روایات متعددی نقل می نمودند. هم چنین او یکی از نویسندگان و مؤلفین شیعه امامیه بود. مؤلفات وی مورد رجوع و استفاده گسترده امامیه واقع می شد. بعد از ضلالت نیز به نوشتن کتب اشتغال داشت.
تألیفات شلمغانی
...
