پیاستو

لغت نامه دهخدا

پیاستو. ( اِ ) بیاستو. دهان دره. خمیازه :
پیاستو نبود خلق را مگر بدهان
ترا بکون بود ای کون بسان دروازه.معروفی.|| بوی دهان. ( شعوری ج 1 ص 261 ). نیز رجوع به بیاستو شود.