رجغک. [ رَ غ َ] ( اِ ) آروغ و بادی که از راه گلو برآید، و رجک و رچک نیز گویند. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). آروغ. ( جهانگیری ). آروغ نیز گویند و آن بادی باشد که از راه گلو برآید. ( آنندراج ). و رجوع به رجک و رچک و رجعک شود.
فرهنگ معین
(رَ غَ ) (اِ. ) نک رجک .
فرهنگ عمید
= رچک
فرهنگ فارسی
آروغ آروغ و بادی که از راه گلو بر آید و رجک و رچک نیز گویند .
