بلونک

لغت نامه دهخدا

بلونک. [ ب َ ن َ ] ( اِ ) شمشیر چوبین. ( برهان ) ( شرفنامه منیری ) ( مجمع الفرس ). بلوندک. بلونه. رجوع به بلوندک و بلونه شود.

فرهنگ عمید

شمشیر چوبی.

فرهنگ فارسی

شمشیر چوبین ٠ بلوندک ٠ بلونه ٠

دانشنامه عمومی

بلونک ( به آلمانی: Blunk ) یک شهر در آلمان است که در زگه برگ واقع شده است. بلونک ۵۷۴ نفر جمعیت دارد.