بلماج

لغت نامه دهخدا

بلماج. [ ب ُ / ب ُل َ ] ( اِ ) نوعی از کاچی ، و آن آشی باشد بی گوشت و بسیار آبکی و رقیق. ( از برهان ). نوعی از آش که رقیق و پرآب و بی گوشت پزند مانند حریره. ( غیاث ). و برخی این لغت را ترکی دانند. ( برهان ) ( آنندراج ) :
عاقل نگردد مایل به بلماج
تا قلیه بیند بر روی تتماج.بسحاق اطعمه.اُماج. و رجوع به اماج و بلماق شود.

فرهنگ معین

(بُ لْ یا لَ ) (اِ. ) نوعی از کاچی که آش بی گوشت رقیق آبکی باشد، اماج .

فرهنگ عمید

۱. نوعی آش آرد، اماج.
۲. آش رقیق.

ویکی واژه

نوعی از کاچی که آش بی گوشت رقیق آبکی باشد؛ اما