چاتمه

لغت نامه دهخدا

چاتمه. [ م َ ] ( ترکی ، اِ ) چند تفنگ را صلیبی بهم پیوسته در زمین نصب کردن.
- چاتمه قراول ؛ قراول مواظب چاتمه.
- چاتمه گذاشتن ؛ انجام دادن عمل چاتمه.

فرهنگ معین

(مِ یا مَ ) [ تر. ] (اِ. ) وضع استوار چند تفنگ بر روی زمین بدین نحو که ته آن ها را با فاصلة کمی از هم روی زمین قرار و سر آن ها را به هم تکیه دهند تا به صورت مخروطی درآید.

فرهنگ عمید

وضع و شکل چند تفنگ که ته آن ها را با اندکی فاصله از هم به زمین بگذارند و سر آن ها را به هم تکیه بدهند که به شکل مخروط درآید.
* چاتمه زدن: (مصدر متعدی ) (نظامی )
۱. چیدن تفنگ ها به شکل چاتمه.
۲. (مصدر لازم ) توقف عده ای قراول در یک محل.

فرهنگ فارسی

( اسم ) وضع استقرار چند تفنگ بر روی زمین بدین نحو که ته آنها را با کمی فاصله از هم بروی زمین قرار و سر آنها را بهم تکیه دهند تا بصورت مخروطی در آید.

دانشنامه آزاد فارسی

چاتْمِه
در اصطلاح نظامیگری به چند معنا به کار رفته است: ۱. نحوۀ قرارگرفتن چند تفنگ بر روی زمین، چنان که قنداق آن ها، با فاصله، روی زمین باشد و سر آن ها را به هم تکیه دهند تا به حالت مخروطی درآید. چاتمه، در این معنا، با اصطلاحات چاتمه فنگ و چاتمه زدن برابر است؛ ۲. جایی که تفنگ ها را روی آن به ردیف می گذارند؛ ۳. یک واحد نگهبانی مرکب از سه سرباز.

ویکی واژه

وضع استوار چند تفنگ بر روی زمین بدین نحو که ته آن‌ها را با فاصلة کمی از هم روی زمین قرار و سر آن‌ها را به هم تکیه دهند تا به صورت مخروطی درآید.