معنی چهاریار | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

چهاریار. [ چ َ / چ ِ ] ( اِخ ) چهارخلیفه. خلفای راشدین. چهارگزین :
خسروا هست جای باطنیان
قم و کاشان و آبه و طبرش
آبروی چهاریار بدار
واندرین چارجای زن آتش.؟ ( از راحةالصدور ).به برزاخان گفت به یاری چهاریار باصفا و ده یار بهشتی... میروم و سر شاه عباس را با نوچه های او می آورم. رجوع به چاریار شود. ( حسین کرد ).