لغت نامه دهخدا مرشف. [ م ِ ش َ ] ( ع اِ ) محل مکیدن. ( ناظم الاطباء ). آنچه آب را بدان بمکند. ج ، مراشف. || مراشف اصطلاحاً به معنی لبها نیز به کار رود. ( از اقرب الموارد ).
