لغت نامه دهخدا محقوق. [ م َ ] ( ع ص ) لایق. درخور. اندرخور. زیبا. سزاوار، یقال هو محقوق به. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ج ، محقوقون. ( مهذب الاسماء ) : عفریتی آدمی وش محقوق اخیار و موثوق اشرار. ( تاریخ جهانگشای جوینی ). || راست و درست کرده شده. ( غیاث ) ( آنندراج ).
