لغت نامه دهخدا
رخش بر مه و خور فسوسد همی
پری خاک راهش ببوسد همی.فردوسی.بدان سقا که خود خشک است کاسش
گهی بگری و گه بفسوس و برخند.ناصرخسرو.|| از راه بیرون شدن و بیراهی کردن. ( برهان ).
فسوسیدن
رخش بر مه و خور فسوسد همی
پری خاک راهش ببوسد همی.فردوسی.بدان سقا که خود خشک است کاسش
گهی بگری و گه بفسوس و برخند.ناصرخسرو.|| از راه بیرون شدن و بیراهی کردن. ( برهان ).
فرهنگ معین
ویکی واژه
دریغ و حسرت خوردن.
ظرافت نمودن، مسخرگی کردن.
