دانشنامه اسلامی
عبدالله بن جعفر از مقام و منزلت والایی در میان علما و فقهای بزرگ شیعه برخوردار است و شخصیت هایی همچون شیخ صدوق در مشیخۀ «الفقیه» و نجاشی در «رجال» و مجلسی در «روضة المتقین» و مامقانی در «تنقیح المقال» و علیاری در «بهجة الآمال» فقاهت و وثاقت و وجاهت او را در میان مشایخ روایی شهر قم مطرح نموده اند.
وی از مشایخ بزرگ کلینی به شمار می آید و کلینی در کتاب «کافی» بسیار بر او استناد نموده و از او روایت نقل کرده است.
حمیری با امام هادی و امام حسن عسکری علیهما السلام مکاتباتی داشت و علی رغم فشار شدید حکومت عباسی در قطع ارتباط میان شیعیان و آن دو امام بزرگوار، ارتباط خود را با امامان خود حفظ کرده و از آن دو امام همام پیوسته رهنمود می گرفت.
پس از شهادت امام حسن عسکری علیه السلام حمیری رابطه خود را با معدن وحی در زمان غیبت صغری قطع نکرد و از طریق «محمد بن عثمان عمری» رابطه و مکاتبه خود را با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف حفظ نمود و مسائل و مشکلات خود را از امام زمان از طریق نامه می پرسید و از نور وجود آن حضرت بهره مند می گشت. وی مجموعه این نامه ها را در کتابی به نام «مسائل عن محمد بن عثمان العمری و التوقیعات» جمع آوری نموده است.
