انگیزاندن

لغت نامه دهخدا

انگیزاندن. [ اَ دَ ] ( مص ) انگیزانیدن. متعدی انگیختن است. رجوع به انگیزانیدن و انگیختن شود.

فرهنگ عمید

۱. از جای جنباندن.
۲. به هیجان آوردن، شورانیدن.
۳. [قدیمی] برانگیختن.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) (انگیزانید انگیزاند خواهد انگیزانید بینگیزان انگیزاننده انگیزانیده )