دانشنامه اسلامی
«احمر» شهرت یکی از نیاکان او بوده است. تاریخ ولادت او معلوم نیست، اما دایه، به استناد برخی قراین، تولد او را بین 725-727ق حدس زده است.
او که نسب به بنونصر، حکام غرناطه، می رساند، به گفته خود، در پی اختلافاتی که در اندلس با عموزادگان خویش (ملوک احمر) و فرمانروایان بنونصر داشت، به ناچار جلای وطن کرد و به مغرب، دیار بنومرین، روی آورد، زیرا که ملوک احمر، ریختن خون او را مباح دانسته بودند.
گویا او، اندلس را به عهد امیر یوسف اول و هنگامی که پدرش برای مأموریتی به بِجایه گسیل شده بود، ترک گفته و هنگامی که به مغرب پای نهاده است که ابوالحسن علی مرینی بر اریکه قدرت بوده است.
وی از مقربان خاص ابوعنان پسر ابوالحسن مرینی شد و تا مرگ وی، پیوسته مصاحبش بود، چنانکه در 758ق که ابوعنان به افریقیه لشکر کشید، او را نیز به همراه برد.
با مرگ ابوعنان، اقتدار سلاطین مرینی رو به زوال نهاد و وزرا، کاتبان و حاجبان، بر امور چیره گشتند و پیوند ابن احمر نیز با بارگاه سلاطین سست شد و حاجبان و کاتبان بر اریکه قدرت نشستند و او، آنان را ضمن مدایحی ستود.