لغت نامه دهخدا استنسار. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) نسری کردن. عقابی نمودن. کرکسی نمودن. به کرکس مانستن در قوّت : اِن البغاث بارضنا تستنسر. ( مجمع الامثال میدانی ص 35 ).
