لغت نامه دهخدا یکه بزن. [ ی َک ْ ک َ / ک ِ / ی ِک ْ ک َ / ک ِ ب ِ زَ ] ( ص مرکب ) در تداول عامه ، پهلوان و بزن بهادر. آدم دعواکن و زرنگ. ( فرهنگ لغات عامیانه ). که به تنهایی از عهده برآید.
فرهنگ فارسی (صفت ) پهلوان و بزن بهادر آدم دعوا کن و زرنگ : عروس دلهای صدها کرد چابک سوار ویکه بزن بودم.
