معنی کشمان | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

کشمان. [ ک ِ ] ( اِ مرکب ) زمین کشت زراعت کرده شده را گویند. ( برهان ) ( آنندراج ). در حاشیه برهان آمده است : این کلمه مخفف کشتمان است مرکب از کشت ( کاشتن ) + مان ( پسوند اتصاف ) کشتمند :
از حبوبات در همه کشمان
نیست چندانکه درکشند بفخ.نزاری قهستانی ( از رشیدی ).النقوع ؛ گوآب در کشمان. ( مهذب الاسماء ).