کرسه

لغت نامه دهخدا

کرسه. [ ک ُ رَ س َ / س ِ ] ( اِ ) چرک و ریم را گویند. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به کرس و کرسنه شود. || موی پیچیده و مجعد را نیز گفته اند. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). بمعنی موی مجعد شاهدی نیافتم فقط در لغت اسدی چ پاول هورن در کلمه فش این بیت از منجیک آمده است و هرچند معنی بیت معلوم نیست ، معهذا کلمه کرسه نیست و به گمان من کوسه است و شاید همین سبب تصوروجود چنین کلمه یا چنین معنی شده باشد :
جنگ کرده نشسته اندر زین
بر تن کرسه دم ریخته فش.؟ ( یادداشت مؤلف ).رجوع به کرس شود.

فرهنگ عمید

= کُرس
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم