چترکش

لغت نامه دهخدا

چترکش. [ چ َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) چتردار. ( آنندراج ). آن کس که چتر بدست گیرد و بر سر شاه یا صاحب مرتبه و مقامی نگاه دارد. کشنده چتر :
مه ز فلک چترکش شاه شد
چتر بهمسایگی ماه شد.میرخسرو ( از آنندراج ). || کنایه از صاحب علامت چتر که سلطان باشد. صاحب تاج و تخت :
بلبل اگر در چمن مدح تو گوید سزد
لیک چو طاوس نیست چترکش و تاجدار.خاقانی.

فرهنگ عمید

کسی که چتر بر سر پادشاه می گرفت، چتردار.

فرهنگ فارسی

چتر دار بر سر شاه یا صاحب مرتبه و مقامی نگاهدارد . کشند. چتر .