پیدازا

لغت نامه دهخدا

پیدازا. [ پ َ / پ ِ ] ( نف مرکب ) نامی که رستنی های آوندی دارای گل را دهند. ( گیاه شناسی گل گلاب ص 123 ). مقابل «نهان زا».

فرهنگ معین

(پِ ) (ص فا. ) هر گیاه که دارای ریشه و ساقه و برگ و گل باشد.

فرهنگ عمید

هر گیاهی که دارای ریشه و ساقه و برگ و گل باشد، بارزالتناسل.

فرهنگ فارسی

هرگیاهی که دارای ریشه وساقه وبرگ وگل باشد
( صفت ) بارز التناسل.توضیحاین کلمه را فرهنگستان پذیرفته است .

ویکی واژه

هر گیاه که دارای ریشه و ساقه و برگ و گل باشد.