هالکه

لغت نامه دهخدا

( هالکة ) هالکة. [ ل ِ ک َ ] ( ع ص ) مؤنث هالک. || نفس حریص. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). الشره من الرجال. ج ، هَلکی ̍. ( معجم متن اللغة ).

فرهنگ معین

(لِ کِ ) [ ع . هالکة ] (اِ. ) ۱ - مؤنث هالک . ۲ - نفس حریص بسیار آزمند.

ویکی واژه

هالکة
مؤنث هالک.
نفس حریص بسیار آزمند.