نوپان

لغت نامه دهخدا

نوپان. ( اِ ) سبدی که از بید بافته باشند. ( رشیدی ) ( برهان قاطع ). سبد وسله که از چوب های نازک بافته باشند. ( فرهنگ خطی ).

فرهنگ معین

(نُ ) (اِ. ) سبدی که از شاخه های درخت بید بافند.

فرهنگ عمید

سبدی که از شاخه های بید می بافتند.

فرهنگ فارسی

( اسم ) سبدی که از شاخه های بید بافند.

ویکی واژه

سبدی که از شاخه‌های درخت بید بافند.