معنی نمرق | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

نمرق. [ ن َ رَ / ن ُ رُ / ن ِ رِ ] ( ع اِ ) نمرقة. بالش کوچک. ( غیاث اللغات ) ( منتهی الارب ). || نهالین زین و پالان. ( منتهی الارب ). رجوع به نمرقة شود.

فرهنگ معین

(نَ رَ یا نِ رِ یا نُ رُ ) [ ع . ] (اِ. ) متکا، بالش . ج . نمارق .

فرهنگ فارسی

( اسم ) متکا بالش جمع : نمارق .

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
نمرق ونمرقه به معنی و ساده و پشتی است در مصباح گفته:«النُمْرُق:الوسادة» جمع آن نمارق است یعنی در بهشت پشتی هایی است ردیف هم و فرشهایی است گسترده، نمارق نکره است نمی‏شود مثل پشتی‏های دنیا باشد. در نهج البلاغه حکمت 109 فرموده: «نَحْنُ النُّمْرُقَهُ الْوُسْطی بِها یَلْحَقُ التَّالی وَاِلَیْهایَرْجِعُ الْغالی» یعنی ما پشتی وسط هستیم آینده به آن ملحق می‏شود و غلوکننده به آن بر می گردد. محمد عبده در تفسیر این کلام گوید:همانطور که به پشتی برای راحتی و آرامش تکیه می‏کنند اهل بیت (علیهم السلام) نیز مانند و ساده‏اند که مردم در امور دین به آنها استناد کنند و وسطی اند یعنی معتدل و حد وسط اند که قاصر به آنها لاحق شده و متجاوز به آنها برمی گردد، نمارق فقط یکبار در قرآن مجید آمده است.