نخامه

لغت نامه دهخدا

( نخامة ) نخامة. [ ن ُ م َ ] ( ع اِ ) آب بینی و دماغ و سینه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). نخاعة. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). خلط دماغ و سینه. ( فرهنگ خطی ). بلغم. ( دهار ). بلغم که از گلو برآید. ( فرهنگ خطی ). خیو که بیندازند از دهن. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ معین

(نُ مَ یا مِ ) [ ع . نخامة ] (اِ. ) آب بینی و سینه و دهان ، خلط دماغ و سینه ، بلغم .

فرهنگ فارسی

( اسم ) آب بینی وسینه ودهان خلط دماغ و سینه بلغم .

ویکی واژه

نخامة
آب بینی و سینه و دهان، خلط دماغ و سینه، بلغم.