لغت نامه دهخدا
مواقعة. [ م ُ ق َ ع َ ] ( ع مص ) با هم به جنگ و محاربه درافتادن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). جنگ کردن کسی با کسی و در محاربه او افتادن. ( ناظم الاطباء ). وقاع. مقاتله. ( تاج المصادر بیهقی ). با کسی در جنگ بایستادن. ( المصادر زوزنی ). || آرمیدن با زن و مخالطت نمودن با زن. ( از منتهی الارب )( آنندراج ). آرمیدن با زن و مخالطت و آمیزش نمودن باآن. ( ناظم الاطباء ). مجامعه. ( تاج المصادر بیهقی ).
