لغت نامه دهخدا مهایمی. [ م َ ی ِ ] ( اِخ ) ( 776-835 هَ. ق. ). مخدوم مهایمی ، علی بن احمد،منسوب به مهایم ( نزدیک بمبئی ). مفسر اهل هند و از اوست : «تبصیرالرحمن و تیسیرالمنان ببعض ما یشیر الی اعجاز القرآن » در دو جلد. ( از اعلام زرکلی ج 2 ص 656 ).
