دانشنامه اسلامی
هنگامی که در ماجرای کربلا، امام سجّاد (علیه السّلام) را با همراهانش به صورت اسیر، وارد دمشق کردند، پیرمردی از اهالی شام نزدیک امام سجّاد (علیه السّلام) و همراهانش آمد و گفت: «حمد و سپاس خدای را که شما را کشت و شهرهای شما را از مردان شما آسوده کرد، و امیرمؤمنان (یزید) را بر شما مسلّط نمود».
استناد امام سجاد به آیه مودت
امام سجّاد (علیه السّلام) با آن پیرمرد که از مسلمانان ناآگاه بود، چنین مناظره کرد: امام: ای پیرمرد آیا قرآن خوانده ای؟پیرمرد: آری. امام: آیا معنی این آیه را به خوبی فهمیده ای که خداوند می فرماید: «قُل لا اَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ اَجراً اِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُربی»: «بگو من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم در خواست نمی کنم، جز دوست داشتن خویشانم». پیرمرد: آری این آیه را خوانده ام. امام: خویشاوندان پیامبر (صلّی الله علیه وآله) در این آیه، ما هستیم.
آیه حقوق ذوی القربی
ای پیرمرد! آیا این آیه را خوانده ای که در سوره اسراء آمده است:وَآتِ ذَالْقُربی حَقَّهُ: «و حق نزدیکان را بپردازید» پیرمرد: آری خوانده ام. امام: خویشان و نزدیکان پیامبر (صلّی الله علیه وآله) در این آیه ، ما هستیم.
آیه خمس و ذوی القربی
...
