ملاذالانام

لغت نامه دهخدا

ملاذالانام. [ م َ ذُل ْ اَ ] ( ع اِ مرکب ) پناهگاه مردمان ، لقبی است عام که به مجتهدان و فقها دهند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ عمید

۱. پناهگاه و تکیه گاه مردم.
۲. عنوانی احترام آمیز برای علمای دینی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) تکیه گاه مردم ( در عنوان علمای روحانی بکار رود ).
پناهگاه مردمان لقبی است عام که به مجتهدان و فقها دهند .