دانشنامه آزاد فارسی
مُغْنیّه، محمد جواد
مفسر و فقیه شیعی لبنانی. در زادگاهش علوم مقدماتی را فراگرفت. در نجف نزد سید حسین حمامی درس خواند. در فراخوانی شیعه و سنی به وحدت کلمه اهتمام بسیار ورزید و مقالاتی نیز در این زمینه در مجلۀ رسالة الاسلام به چاپ رساند. مدت پنج سال عالی ترین مقام قضایی شیعیان را در لبنان برعهده داشت و به سبب عدم صدور فتوای ناعادلانه ای که وزیر کشاورزی لبنان به او تحمیل کرده بود، استعفا کرد. مدتی در مصر سکونت کرد و به مدت دو سال به دعوت دارالتبلیغ اسلامی قم در این شهر به تدریس کلام و تفسیر پرداخت. در بیروت درگذشت؛ اما پیکرش را در نجف به خاک سپردند. از آثارش: تفسیر کاشف در هفت مجلد؛ تفسیر مبین در ۱ مجلد، که هر دو تفسیر به عربی و به شیوه ادبی شامل تفسیر تمام قرآن کریم است؛ الفقه علی المذاهب الخمسة؛ الخمینی و الدولة الاسلامیه؛ دولت های شیعه در تاریخ؛ شیعه و حاکمان؛ قرآن، شهادت؛ حسین (ع). بسیاری از آثار او به فارسی برگردانده شده است.
