مضلت

لغت نامه دهخدا

مضلت. [ م َ ض ِل ْ ل َ ] ( ع اِ ) جای گمراهی و زمین که در او راه گم شود. ( غیاث ). جای گمراهی و ضلالت و گمراهی. ( ناظم الاطباء ).
مضلة. [ م ِ / م َ ض َل ْ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) ارض مضلة؛ زمین که راه گم شود در آن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). جای گمراهی و زمین که در او راه گم شود. ( آنندراج ). جای ضلالت و گمراهی. ( غیاث ).

فرهنگ معین

(مَ ض لَُ ) [ ع . مضلة ] (اِ. ) ۱ - جایی که انسان راه را گم می کند. ۲ - ضلالت ، گمراهی .

فرهنگ فارسی

۱ - ( اسم ) گمراهی . ۲ - ( اسم ) محلی که شخص در آن راه را گم کند .

ویکی واژه

مضلة
جایی که انسان راه را گم می‌کند.
ضلالت، گمراهی.