لغت نامه دهخدا مستفرنگ. [ م ُ ت َ رَ] ( ص ) نعت مفعولی برساخته از کلمه «فرنگ ». منحوت از فرنگ و فرنگی. فرنگی مآب. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
فرهنگ معین (مُ تَ رَ ) [ به سیاق ع . ] (ص . ) کسی که در پوشیدن لباس و آداب و عادات شیوة فرنگیان را تقلید کند.
فرهنگ فارسی ( صفت ) کسی که در پوشیدن لباس و آداب و عادات شیو. فرنگیان را تقلید کند . توضیح کلمه ای غلط است که بسیاق عربی ساخته اند .
