لغت نامه دهخدا
مخدش. [ م ُ خ َدْ دِ / م ِ دَ ] ( ع اِ ) میان دو کتف شتر . ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از محیطالمحیط ) ( از اقرب الموارد ).
مخدش. [ م ُ خ َدْ دَ ] ( ع اِ ) مقطع گردن انسان. ( از اقرب الموارد ).
مخدش
مخدش. [ م ُ خ َدْ دِ / م ِ دَ ] ( ع اِ ) میان دو کتف شتر . ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از محیطالمحیط ) ( از اقرب الموارد ).
مخدش. [ م ُ خ َدْ دَ ] ( ع اِ ) مقطع گردن انسان. ( از اقرب الموارد ).
